اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی در کاهش ناامیدی زنان مبتلا به سرطان پستان

چکیده مقدمه: سرطان پستان از شایع ترین سرطان ها و پنجمین عامل مرگ و میر ناشی از سرطان در بین زنان ایرانی است. به نظر می رسد که یک حس قوی از معنا و هدف در زندگی بیماران مبتلا به سرطان پستان، منجر به کاهش ناامیدی در زندگی آنان گردد. پژوهش حاضر اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی را بر کاهش ناامیدی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت پوشش مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی مورد بررسی قرار داده است. روش بررسی: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش آزمون، پس آزمون به همراه گروه گواه بود. برای این منظور 30 نفر از بیماران مبتلا به سرطان پستان به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب و به دو گروه آزمایشی و کنترل تقسیم شدند. سپس همه 30 نفر پرسشنامه ناامیدی بک (bhs) را تکمیل نمودند. گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای مشاوره گروهی با رویکرد معنا درمانی شرکت کردند و این درحالی بود که گروه کنترل هیچ نوعی از آموزش روان شناختی دریافت نکردند. در خاتمه هر دو گروه بار دیگر مورد آزمون قرار گرفتند. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و به وسیله نسخه هجدهم نرم افزار آماری spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتیجه پژوهش نشان داد که معنا درمانی به شیوه گروهی بطور معناداری در کاهش ناامیدی زنان مبتلا به سرطان پستان مؤثر بوده است (0005/0>p) و به عبارت دیگر، این مداخله توانسته میزان ناامیدی را در گروه آزمایش کاهش دهد. نتیجه گیری: با توجه به یافته به دست آمده می توان نتیجه گرفت که مداخلات روان شناختی؛ از جمله معنادرمانی گروهی قادر است میزان ناامیدی را در مبتلایان به سرطان پستان کاهش دهد و از این رو در راستای درمان های رایج پزشکی، این مداخله می تواند به منظور کاهش ناامیدی مبتلایان به سرطان پستان بکار برده شود.